Samen-leven

Dat we in ‘andere tijden’ zitten is niet meer over het hoofd te zien. Veel dingen lopen vast. Bedrijven hebben te weinig personeel, systemen falen, iedereen wijst naar elkaar en oplossingen lijken nog ver weg. Je kunt er moedeloos van worden. Of… je kunt je realiseren dat we het misschien echt anders moeten gaan doen. En dat begint bij ieder van ons.

Deze zomer tijdens onze vakantie hadden wij een ervaring die dit heel duidelijk maakte. Door een fietsongeluk in Duitsland konden we niet zelf terugrijden met onze camper. Dus we zochten hulp via de alarmcentrale van de verzekering. Maar na een hele dag bellen en appen met noodnummers van verzekeringen, waren we helaas nog geen stap verder. En uiteindelijk kregen we zelfs het advies (van een verzekeringsmedewerkster!) dat we de terugreis maar beter zelf konden regelen.

Intussen was er die dag, naast alle frustraties, ook iets moois aan het gebeuren. Want de mensen op de camperplaats stonden voor ons klaar. De een haalde onze fietsen op, de ander haalde brood, de volgende bracht een extra EHBO-kit. En de buren die zich eerst afzijdig hielden, werden zo geïnspireerd dat ze bij vertrek opeens met een lunchpakketje voor onderweg aankwamen. 

Juist het feit dat we lieve mensen om ons heen hadden, zorgde er uiteindelijk voor dat we thuiskwamen. Toen we op advies van de verzekeringsdame de knop hadden omgezet van ‘hulp verwachten’ naar ‘zelf regelen’, was binnen een half uur alles rond! We konden een deel samen reizen met een busje naast ons, waar twee chauffeurs aanwezig waren, die de volgende dag ook nog de goede kant op gingen. Vervolgens kwam een vriend ons halen voor het laatste stuk … Het voelde als een wonder toen we de volgende avond gewoon thuis waren, met camper en al! En zo maakte onze thuisreis mij veel duidelijk: waar systemen falen, zijn er de mensen.

Samen kun je veel meer dan je denkt. Maar daar is wel iets voor nodig. Eerst heb je je eigen verantwoordelijkheid te nemen. Ook wij moesten even wennen aan het feit dat de verzekering geen enkele oplossing bood. Dat we zelf inventief moesten worden en hulp moesten durven vragen. Je openstellen voor je omgeving is daarnaast ook erg belangrijk. Oog hebben voor wie er letterlijk of figuurlijk naast je staat. Want als de oude structuren afbrokkelen, kan juist in verbinding met elkaar een nieuwe samen-leving ontstaan.

Wij hebben ze engelen genoemd, de mensen die ons hielpen. Als we ons hart openen voor de ander, kunnen we dat allemaal zijn. 

Comments are closed.