Vertrouwen

‘Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw’ … Een liedje van de basisschool, wat ik ook daarna nog vaak heb gezongen. Misschien omdat er zoveel hoop in klinkt, en het vertrouwen dat ‘het goed komt’.

Want wat hebben we vertrouwen in het leven toch hard nodig. De grote vraag is natuurlijk: waar haal je dat vandaan? Zoek je de zekerheid buiten jezelf? Vertrouw je op de overheid, de media, de wetenschap en de meningen van anderen? Dan heb je het in de huidige complexe wereld niet makkelijk. Veel nieuws is eenzijdig, incompleet en gekleurd vanuit belangen. Statistieken worden ingezet om je te overtuigen. En helaas is het inspelen op emoties een handigheid die niet meer alleen in de reclame wordt gebruikt. Hoe meer je zekerheid zoekt in de buitenwereld, hoe ingewikkelder het wordt. 

Eigenlijk is dat mooi, want het is daarmee in feite één grote uitnodiging om naar binnen te gaan. Te voelen wat voor jou klopt en niet klopt. Te kijken met je hart. Durf je jezelf te vertrouwen? Ongeacht wie of wat?
Het ware vertrouwen is niet blind. Het heeft ogen en een hart, het kan zien en voelen. Alleen zijn de meesten van ons niet gewend daarnaar te luisteren. We leren te analyseren en te reproduceren, maar je eigen weten goed en helder waarnemen, dat is nog lang geen gemeengoed.

Natuurlijk… soms hoor je die binnenstem gewoon niet. Dan staat er iets tussen, en denk je het niet te weten. Misschien zoek je dan bij anderen naar bevestiging of aanmoediging. Niks mis mee, want als je dat bij de juiste mensen doet, wijzen zij je terug naar jezelf. Want uiteindelijk is het daar, in de stilte van binnen, waar jouw antwoord klaar ligt. Hoe rustiger het wordt in je hoofd, hoe duidelijker je vertrouwen zal spreken.

Leven vraagt vertrouwen en moed. Ik zou zeggen: ga ervoor! We hebben het juist nu hard nodig. En misschien wordt dan toch echt ‘alles nieuw’… ooit. Ik blijf nog even zingen!

Comments are closed.