‘For the times … they are a-changin’
Bob Dylan zong het al in de jaren 60: de tijden veranderen. Dat was toen zo, maar in deze tijd verandert er misschien nog wel veel meer. En snel ook. Daarmee omgaan valt niet altijd mee.
Het is al moeilijk genoeg als je zélf voelt en besluit dat het anders moet. Maar het is nog een stuk lastiger als het een verandering is waar je niet zelf voor gekozen hebt. Je baas die vindt dat je overbodig bent, de gemeente die opeens bedenkt dat er een flatgebouw op de plek van dat mooie groene plantsoen voor je deur moet komen, je partner die niet met je verder wil … er zijn eenvoudigere dingen in het leven.
En toch. In alle gevallen van verandering, welkom of niet, heb ik geleerd dat er één toverformule is: meebewegen met de stroom van het leven.
Niet dat dát heel simpel is, maar er is iets dat daarbij kan helpen. Verandering is in feite een kentering, een omkering. En voordat de stroming keert is er altijd een ‘tussenmoment’: tussen eb en vloed is het even ‘dood tij’. Je kunt niet draaien en keren terwijl je in volle beweging bent. Hoe snel je ook omkeert, altijd zal er een moment van stilstaan in zitten.
In dat stilstaan zit de ruimte en de opluchting. ‘Het is wat het is’, de inademing verandert in een uitademing, van vloed gaan we terug naar eb. Dat tussenmoment helpt bij loslaten, en – nog belangrijker – bij accepteren. Vandaar uit kun je weer meebewegen. Want het niet accepteren zorgt voor verkramping en dat is erger dan de verandering op zich.
Meebewegen is veel meer dan zomaar doen wat er gevraagd wordt. Het vereist moed om op dat stille moment in te zien hoe het echt is. Om soms te treuren over wat er was, het oude te laten gaan en dan het nieuwe toe te laten. Iets dat misschien wel mooier is dan je dacht, of iets dat nieuwe mogelijkheden brengt. Want wie stil durft te staan zal zien dat er altijd weer een lichtje in zicht komt!
En voor wie zichzelf daarbij een steuntje in de rug en een liefdevolle spiegel gunt: lees zeker even op de site over het Inspiratiegesprek. Je hoeft niet alles alleen te doen.
Ik wens een ieder de komende tijd de moed om stil te staan, te accepteren en mee te bewegen. Zodat je met volle kracht en met mooie gedachten het nieuwe jaar kunt begroeten!
